maandag 25 februari 2008

Abdijcross (Kerkrade)

Vóór de wedstrijd:

10.45 uur, zo 27-01-2007: de cassetterecorder speelt Turkse popmuziek. Vanmiddag om 13.45 uur klinkt het startschot. Het parcours is minder zwaar dan vorig jaar, verzekert het affiche van de Abdijcross. 5 kilometer in de blubber. Het weer is (zoals het er nu uitziet) goed te noemen.
Op internet kijk ik nog even, wat de resultaten waren van de afgelopen jaren. Maar… elke prestatie staat op zichzelf!

Vanochtend nog een beetje geploeterd aan mijn boek. Een totaal andere muze dan de sport. Maar ik kan niet zonder beiden. Al is mijn verloofde mijn gróótste muze…

Achilles-Top hoopt het NK Cross te bemachtigen. Het parcours leent zich daar heel goed voor. Heuvelachtig, modderig en een schitterende omgeving. Ik hoop voor ze, dat de KNAU een goede beslissing neemt. Dus: "ja" zegt tegen dit Kerkraadse parcours.

Ik dood de tijd met het lezen van de zaterdageditie van de krant. Mijn oog valt op de "weeklog" van Erik van Muiswinkel. Waarin hij een statement vraagt van atleten m.b.t. de keuze van China als organisator van de Olympische Spelen. Het land waar de meeste mensen in dodencellen zitten en waar strafkampen een nog alledaagse realiteit zijn.

Stevig ontbijt genuttigd. Boterhammen met pindakaas. Nog nét geen "Cooking with Elvis". Tegen 11.30 uur gevolgd door een bord nasi goreng. Mijn vezelhuishouding móet nu wel in orde zijn!
De laatste tijd iets meer getraind dan de voorgaande maanden. Deze maand ook begonnen met het bijhouden van de ge-rende kilometers.
Een rondje Rolduckerveld – Herzogenrath – Haanrade – Eygelshoven - Landgraaf (Essent) – Gaiapark – Hertenpark (Kerkrade) – Rolduckerveld: ongeveer 14 km schat ik.

Voor de rest veel aan de vaste trainingsavonden vastgehouden van Fred’s atletiek-circus. Ik heb zo’n 39,6 km op mijn "maandteller" staan. Relatief weinig als ik dit vergelijk met mijn collega "toppers". De meesten zullen aan het dubbele zitten. Maar ik vind téveel dingen interessant...

11.50 uur: nog eventjes en het feest kan beginnen!

Na de wedstrijd:

De abdijcross verliep goed. De resultaten zijn te zien op: http://www.achilles-top.nl/


P.S.: De foto is gemaakt door mijn vriendin Sally (freelance fotografe).

woensdag 20 februari 2008

Grote gezinnen

André Rouvoet is de vleesgeworden pleitbezorger voor grote gezinnen. Vindt hij dat zaken als zwangerschapsverlof en andere fiscale maatregelen in Nederland te mager zijn ten opzichte van de ons omringende landen (zoals België en Duitsland)?!? Rouvoet gebruikt de vergrijzing als motief, maar de mééste mensen zijn tevreden met twee kinderen.
Financieel en emotioneel-sociaal is dit méér-dan-genoeg voor de huidige huishoudens. Het leven is relatief duur geworden (of was Dhr. Rouvoet daar nog niet van op de hoogte, als buitengewoon goed betaald minister?).

Bovendien vergeet Dhr. Rouvoet één belangrijk feit: dat er nog veel kinderen in dit land ónder de armoedegrens leven. Een totaal vergeten groep kinderen én hun ouders, die hier niet voor gekozen hebben!!!

Ongelimiteerd kinderen krijgen? In Nederland zijn er meerdere oplossingen te bedenken om de vergrijzing tegen te gaan! Maar als we dan al méér Nederlanders willen, zijn we moreel verplicht om (met name) de kinderen méér perspectieven te bieden. Dus niet alleen een financieel extraatje voor de ouders.
Er zijn nog steeds teveel drop-outs en spijbelaars, waar de overheid te laconiek op reageert. De kwaliteit van het onderwijs was onderdeel van het "1040-urennorm-protest".

En kijk eens naar mensen die tijdens de 2e babyboom zijn geboren (dus rond 1970/1971). Zolang de arbeidsmarkt niet fair is voor mensen uit díe generatie, én zolang méér kinderen synoniem staan voor méér concurrentie op de arbeidsmarkt (wat ook daadwerkelijk het geval is), zal het grootste deel van de bevolking er totaal geen oren naar hebben. Vooral in Zuid-Limburg, waar sinds decennia (lees: sinds de mijnsluitingen) veel-te-veel mensen langs de kant komen te staan.
En wat doet de Rijksoverheid? Die heeft er nauwelijks oog voor, en laat mensen vierkant stikken!!! Dus als je wílt werken, maar niet de papieren hebt én bovendien de pech had dat je in Zuid-Limburg bent geboren, dan mag je zélfs van mensen als Dhr. Rouvoet geen hulp verwachten. De plannen die Rouvoet heeft gepresenteerd bewerkstelligen zelfs het tegenovergestelde: het vinden van een baan zal nóg moeilijker worden op die manier!

De plannen van Dhr. Rouvoet vind ik bovendien naar discriminatie rieken! Ga je mensen met kinderen nóg meer bevoordelen, dan zijn (gewild én ongewild) alleenstaanden en kinderlozen alwéér eens de dupe: ze mogen weer eens (extra?) belasting gaan betalen. Het geld voor deze plannen moet toch érgens vandaan komen?!

Het is weer eens, zoals we al decennia lang gewend waren (en waarmee álle alleenstaanden en kinderlozen het absoluut niet mee eens zijn, en wat deze groep (terecht!) onrechtvaardig vindt): het "ouderwetse" gezin wordt de zoveelste keer bevoordeeld, terwijl de lasten voor alleenstaanden en kinderlozen weer eens ‘verzwaard’ worden. Hoe lang moet dit zo nog doorgaan?
Ik wil meneer Rouvoet er even aan herinneren, dat huwelijken en gezinnen tegenwoordig lang niet meer zo hecht zijn, als vroeger (omwille van het maatschappelijk oordeel (bijvoorbeeld de ‘moetjes’) of om welke andere reden dan ook)). Het is dan ook erg ouderwets om het-gezin-met-kind(eren) als "ijkpunt voor een solide maatschappij" te nemen. Daarmee worden singles en koppels-zonder-kids ten onrechte véél-te-veel tekort gedaan.

Een idee wat mij (en mét mij vele andere singles-en-kinderlozen) stukken beter zou bevallen: laat de rijkere en welvarender gezinnen meer belasting betalen, zodat de armere gezinnen daarvan kunnen profiteren. Oftewel: de kinderbijslag inkomensafhankelijk maken. Voor rijke gezinnen de kinderbijslag afschaffen en voor arme(re) gezinnen de kinderbijslag verdubbelen. Dat lijkt me sowieso zinvoller.
Een welvarend gezin kan best zonder de kinderbijslag; voor een ander gezin is het nét dat bedrag waarmee men het hoofd boven water kan houden. Het welvarende gezin zorgt er sowieso al voor, dat hun kinderen leuke, moderne kleding én zo-goed-mogelijk onderwijs krijgen. Terwijl het arme gezin de eindjes aan elkaar probeert te knopen, waarbij men nog niet eens dénkt over moderne, leuke kleding en goed onderwijs.

Dus wat Dhr. Rouvoet van plan is?!? Zorg eerst maar eens voor méér perspectieven voor de huidige generaties!

En bovendien wil ik géén minister in mijn slaapkamer, dat u het even wéét!!!

M.M.

dinsdag 12 februari 2008

Valentijnsdag


Deze column is een hommage aan het leven. We hebben allemaal een taak op deze aarde. Vaak overzien we het grotere plan niet. We zijn vaak bedwelmd en verblind door materiele zaken: geld, aanzien en materiele zaken als auto’s, huizen en luxe vakanties. Maar ik geloof dat er méér tussen hemel en aarde is.

In de jeugdserie "Polleke" komt de volgende dialoog voor: "Pappa, ik heb geen geloof. Ik wil óók een geloof zoals de andere kinderen in mijn klas." Zegt vader (Daan Schuurmans) tegen zijn dochter: "Polleke, kun je van andere mensen houden? Geloof je dat andere mensen ook van jóu houden? Als je deze vragen met "ja" kunt beantwoorden, dan heb je een geloof."

Terug naar de liefde. Want dit is misschien het grootste cadeau dat we hebben gekregen van "hogere machten".
De liefde is de knuffel die je je kinderen geeft, de zoen van je partner. De (oprecht gemeende) hand op de schouder van een collega.

14 februari…… Mijn schoonmoeder wordt dan 65 jaar. Ze is jarig op deze mooie dag. Toevallig óók de verjaardag én sterfdag van Ischa Meijer. Die ik niet altijd met "de liefde" associeer, maar die ik wél een grappig en aandoenlijk mannetje vond en vind.
Mijn schoonmoeder is trouwens altijd heel zorgzaam. We zullen haar sowieso in het zonnetje zetten op deze rood-en-roze-gekleurde donderdag.

Radiozender 100%NL heeft op haar site een poll voor de mooiste Nederlandstalige valentijnsliedjes. Ik heb óók enkele suggesties, want: liefde is waarschijnlijk het meest bezongen thema in 2000 jaar popmuziek.

Ik heb geen "Top 100" gemaakt, maar ik noem een aantal (pop)songs, die ik zeer de moeite waard vind, en die de liefde in de volle omvang en in alle facetten beschrijven:

Mijn lijst met valentijnsliedjes-suggesties begint met het "Hooglied" uit de bijbel. Waarschijnlijk het mooiste en meest poëtische gedicht ooit geschreven. Voor zover ik weet, is dit nooit voorzien van muziek. Misschien een uitdaging voor een musical-componist?!?

Verdere mooie en toepasselijke valentijn-songs:
René Klijn - Mr. Blue
Elvis Presley "I can’t help falling in love (with you)
Benny Neyman - Waarom fluister ik je naam nog?
Splitsing - Recht uit het hart
Stef Bos - Tussen de liefde en de leegte
Stef Bos - Ik heb je lief
Jazz Politie - Liefdesliedjes
Sting - Secret wedding
Sting - They dance alone
Willeke Alberti - Samen zijn
Robert Long - Kalverliefde
Nazareth - Love hurts
John Farnham - You're the voice
Jan Rot - de CD "Ja, ik wil"
Ravel - Bolero
Miss Saigon - Last night of the world
Lord of the Nile - When you believe
Sheryl Crow - The first cut is the deepest
Peter Maffay - Du
Marianne Rosenberg - Ich bin wie du
Anita Meijer - They don’t play our lovesong anymore
Gerhard Wendland - Tanze mit mir in den Morgen
Pat Benetar - Love is a battlefield
Roy Black - Ganz in weiss
Elton John - Can you feel the love tonight?

maandag 11 februari 2008

De spoorwegen (3)

Bij deze weer een aantal "fragmenten van artikelen" die over de Spoorwegen gaan.

Vakbondsrechten
Schrijnend: de CAO van 70 schoonmakers die de Limburgse treinen schoonhouden, worden niet volgens de ‘CAO Schoonmaak’ beloond. Ook zijn ze niet op de hoogte van de veiligheidsregels.
Het schoonmaakbedrijf CSU (dat voor NS-dochter ‘NedTrain’ de treinen schoonmaakt), werkt met Polaris: een Duitse "onderaannemer". Dit bedrijf neemt het niet erg nauw met de Nederlandse regelgeving.
"Het gaat om Duitse mannen van Turkse komaf, die in dienst zijn van Polaris. Wij vinden het broodroof van Nederlandse werknemers én uitbuiting van buitenlanders", zegt Ron Meyer, bestuurder van FNV Bondgenoten".

Mijn persoonlijke mening: hij heeft groot gelijk. Het is mij op dit moment nog niet duidelijk of er ondertussen verandering in deze situatie is gekomen.


Het spoorwegnet is net een museum
"Ik kom regelmatig met mijn vader op het rangeerterrein in Aken om treinen te kijken", vertelt Pieter Giesbertz, student moleculaire levenswetenschappen. Giesbertz, zijn vader én zijn opa, zijn alledrie helemaal weg van treinen. Zowel van modeltreinen als van echte treinen. Van kinds af aan nam zijn vader hem al mee naar allerlei stations. Geen enkele vakantie ging voorbij zonder een trein te fotograferen: van Polen tot Slovenië van Italië tot Frankrijk. "Ik heb er duizenden gezien, nog niet genoeg in ieder geval". Lachend: "Ik kan het moeilijk uitleggen aan andere mensen. Die snappen vaak niet waarom wij dit doen, maar het is ontspannend. Het leuke aan treinen kijken (sommigen zeggen ook trainspotting), is dat je het spoorwegnet kunt zien als museum, maar in dit museum is het steeds een verrassing waar de schilderijen –de treinen- hangen".
De techniek speelt ook een rol. "Je ziet dat de locomotief kracht uitstraalt. En als je je er meer in verdiept, zie je verschillen: is het een diesel of een elektrische? Nederland heeft maar weinig weinig verschillende locomotieven, omdat het hier overal vlak is. Bovendien zijn hier de meeste treinen geel. Duitsland heeft meerdere kleuren en omdat er meer gebergte is, heb je ook meerdere types. Sinds de val van de muur zie je treinen uit het voormalige Oost-Duitsland rondrijden".
Zoals vogelaars elkaar waarschuwen als ze een zeldzaam exemplaar zien vliegen, zo tippen trainspotters -er zijn diverse forums op internet- elkaar ook. "Soms reis ik de hele dag met de trein om er eentje op de foto te zetten. Je belandt op de gekste plaatsen, maar vaak kom ik niet verder dan het station. Als je langs het spoor staat te kijken, heb je grote kans dat je andere liefhebbers tegenkomt. Je ziet mensen uit alle lagen van de bevolking. In Nederland mag je trouwens niet overal staan kijken. Sommige terreinen zijn verboden. In België en Duitsland zijn ze minder streng. In Aken wordt je niet weggejaagd. We proberen één keer per week een uurtje te gaan; het is een belangrijk knooppunt voor transport. Je ziet altijd weer iets nieuws.

Uit: "Observant" (weekblad van Universiteit Maastricht), 8-11-2007


Tenslotte nog een vijftal spoorweg-gedichten:

Achterlangs
De meeste treinen rijden achterlangs het leven
Ik zie een schuurtje met een fiets ertegenaan
Een kleine jongen is nog op, hij mag nog even
Je ziet een keukendeur een eindje openstaan
Als je maar niet door deze trein wordt voortgedreven
Zou je daar zonder meer naar binnen kunnen gaan
Zodra de schemer was gedaald
Was je niet langer meer verdwaald
En je ontmoette daar niet eens verbaasde blikken.
Je zou toch komen? Iedereen had het vermoed
Ze zouden even haast onmerkbaar naar je knikken
Want wie verwacht is, wordt maar nauwelijks begroet
Je zou je zomaar aan hun tafel kunnen schikken
En alle dingen waren plotseling weer goed
Zodra de schemer was gedaald
Was je niet langer meer verdwaald
Je hoefde daar geen druppel alcohol te drinken
Want grenadine zou je smaken als cognac
Je zag het haardvuur achter micaruitjes blinken
Er kwam een merel zitten zingen op het dak
En die paar mensen die je nooit hebt kunnen missen
Kwamen daar binnen met een lach op hun gezicht
Je zou je voortaan nooit meer in de weg vergissen
Je deed het boek van alle droefenissen dicht
Maar ach, de trein is doorgegaan
En kilometers daarvandaan


Willem Wilmink
(uit: "Op het spoor", uitgeverij Contact)



Uitzicht
Hoe dikwijls ik dit eendere traject
Heb afgelegd in de vergane jaren
Steeds voel ik de vervoering in mij varen
Wanneer de trein bij avondval vertrekt
Het land ligt met zijn voren en zijn aren
Windstil tot aan den einder uitgestrekt
Ik wilde dat ik alles zo perfect
Zo roerloos tot het einde toe kon bewaren
Maar niets van wat met goddelijk geduld
Op het bestaan bevochten werd hield stand
In alle jaren die mij zijn ontvlogen
En dit? Nog even, dan wordt ook dit land
Als alles wat wolmaakt was in mijn ogen
In nevel en in duisternis gehuld
Jean Pierre Rawie
(uit: "Op het spoor", uitgeverij Contact)



Trein
Jij spoort. Kan niet weg uit je baan
Kan niet eens aankomen waar je niet hoort
Kan niet eens een omweg maken
Pet af. Hoe vaak werd ik niet
Ontijdig door mij naar een plaats
Gevoerd waar ik niets had te vinden
Toch zou ik geen trein willen zijn

Anton Korteweg
(uit: "Op het spoor", uitgeverij Contact)


Man met verlopen dienstregeling
Hele landstreken niet langer bereikbaar
Doods glanzen lege rails in de zon
Het rangeerterrein zonder een enkele wagon
Verzaligd bladert hij op het verlaten perron
Mompelt de naam van ieder station
Het knooppunt van waaruit alles begon
Hij klampt zich aan de tabellen vast
Daarin heerst snelheid, aankomst en vertrek
Daarin zingt nog het trotse lied der bielzen

J. Bernlef
(uit: "Op het spoor", uitgeverij Contact)


"Slechts éénmaal heb ik u gezien.
Gij waart gezeten in een sneltrein
Die de trein waar ik mee reed, passeerde in volle vaart.
De kennismaking kon niet korter zijn".
Piet Paaltjes


Tot zover de gedichten…

De foto hierboven is trouwens gemaakt door mijn vaste "leverancier"
: freelance-fotografe Sally.

Trein en spot voorzichtig!

Met stomende groeten,
Uw Machinist

dinsdag 5 februari 2008

De spoorwegen (2)



Bekende Limburgers waar een trein naar vernoemd wordt
Veolia kwam met de volgende lijst Bekende Limburgers (waarbij de evenredige verdeling over de gehele provincie ver te zoeken was):

Maaslijn (Roermond-Venlo-Nijmegen):
Chriet Titulaer ==> (Hout-Blerick; ruimtevaartdeskundige & tv-presentator)
Connie Palmen ==> (St.Odiliënberg; schrijfster)
Ge Reinders ==> (Roermond; zanger)
Hanna van de Voort ==> (Tienray; verzetsstrijder)
Jack Poels ==> (America; zanger Rowwen Heze)
Jan Linders ==> (Gennep; oprichter supermarktketen)
Lodewijk van der Grinten ==> (Venlo; grondlegger printergigant Océ)
Mat Vestjens ==> (Neer; oud-gedeputeerde; waarn. burgemeester Helden)
Pater Karel ==> (Munstergeleen; heiligverklaard priester)
Pierre Cuypers ==> (Roermond; architect)
Bart Brentjens ==> (Haelen; gouden Olympisch mountainbiker)
Mariken van Nieumeghen ==> (Nijmegen; hoofdpersoon middeleeuws mirakelspel)
Titus Brandsma ==> (Bolsward; zaligverklaard pater & oud-rector Universiteit Nijmegen)


Heuvellandroute Maastricht-Kerkrade:
Andre Rieu ==> (Maastricht; violist/orkestleider)
Beppie Kraft ==> (Maastricht; zangeres & eigenaresse geluidsstudio)
Charles Eyck ==> (Meerssen; schilder en glas-in-lood-kunstenaar)
Jac. P. Thijsse ==> (Maastricht; mede-oprichter Natuurmonumenten)
Sjef Diederen ==> (Valkenburg; zanger en liedjesschrijver)
Sjeng Kremers ==> (Nieuwenhagen; oud-gouverneur)

Uit: het Limburgs Dagblad, 20-11-2007

Ik zie trouwens totaal geen "Bekende Kerkradenaar" in de lijst. Waar blijft Jack Vinders?


(Wordt vervolgd…)

P.S.: Met dank aan mijn vriendin, freelance-fotografe Sally, voor de mooie foto’s!

maandag 4 februari 2008

Voor u majesteit!


De koningin was onlangs jarig. 70 jaar is ze geworden. Als hommage plaats ik hier foto’s van haar geliefde Claus en haar schoondochter Maxima.
En ik wil de Nederlandse burgers bij deze tevens een suggestie aan de hand doen: steun organisaties die hun best doen op het gebied van ontwikkelingssamenwerking. Denk aan Oxfam/Novib, de wereldwinkel en Max Havelaar.

Persoonlijk ben ik vóór de republiek, maar ik vind dat Beatrix het als staatshoofd goed doet. Alleen het vele geld én de ondoorzichtigheid rond hun inkomsten en beleggingen zouden aanzienlijk minder kunnen en moeten. Tevens zou deze familie "groener én mondialer" moeten beleggen op de beurs. Want de aarde moet blijven bestaan. Ook als wij er niet meer zijn.
De koninklijke familie zou een ethisch voorbeeld kunnen zijn. Waar de pensioenfondsen en andere grote beleggers zich op zouden kunnen "ijken". Er is een wereld te winnen.
Aandelen Shell en aandelen in de wapenindustrie zijn uit den boze. Ik hoop bijvoorbeeld dat Hare Majesteit de onderstaande campagne onderschrijft…


Campagne tegen Wapenhandel
Nederland ’s werelds vijfde wapenexporteur
Ongecontroleerde doorvoer naar conflictgebieden en dictaturen.

Amsterdam, 11-12-2007 – Nederland verstevigt zijn positie als wapenexporteur met uitvoervergunningen ter waarde van ruim een miljard euro. Nederland behoort daarmee tot de top 5 van de wereld. Grote hoeveelheden nachtzichtapparatuur gaan naar China, Israël en Pakistan, waarheen normaal gesproken geen wapens geëxporteerd mogen worden. Doorvoer van wapens legt Nederland geen strobreed in de weg; ook niet naar oorlogsgebieden, zo blijkt uit een vandaag verschenen jaarrapport over het Nederlandse wapenexportbeleid in 2006. Volgende week donderdag debatteert de Tweede Kamer over de Nederlandse wapenhandel.


Voor de derde maal publiceert de "Campagne tegen Wapenhandel" vandaag haar alternatieve jaarrapport van de Nederlandse wapenhandel, dat inzicht biedt in de grote hoeveelheid ruwe gegevens die de overheid sinds enkele jaren publiceert. In dit jaarrapport is een duidelijk stijgende lijn te zien in de wapenverkopen van de laatste tien jaar, in het bijzonder de afgelopen vier jaar. De verkoop van tweedehands defensiematerieel speelt daarbij een grote rol.Zo blijkt uit het rapport dat Nederland militair materieel levert aan India en Pakistan, ondanks hun gespannen relatie en ondanks de precaire situatie waarin Pakistan verkeert.

Ook Israël ziet inmiddels weer mogelijkheden om Nederlandse militaire technologie te kopen – Nederland zet daarvoor de deur weer op een ruime kier.Miljoenenexporten van in Nederland gebouwde onderdelen voor nachtzichtapparatuur vinden hun weg naar vooral China, ondermeer naar grensbewakingstroepen. Terwijl tegen dit land vanwege de slechte mensenrechtensituatie een Europees wapenembargo loopt, gelden voor onderdelen van nachtzichtkijkers amper beperkingen vanwege het zogeheten dual-use karakter ervan.

Voor doorvoer van wapens gelden amper beperkingen, omdat Nederland leveranties die afkomstig zijn uit bevriende landen zonder controle door laat gaan. Zo leverden de VS zelfs tijdens de Libanon-oorlog (in de zomer van 2006) probleemloos vrachten munitie via Schiphol aan Israël. Datzelfde gold voor Spaanse en Tsjechische wapenzendingen aan bijvoorbeeld Bangladesh, de Filippijnen, Guatemala en Kazachstan.

Het rapport "Analyse Nederlandse Wapenexportvergunningen 2006" is te vinden op http://www.stopwapenhandel.org/; een gedrukt exemplaar is op aanvraag beschikbaar.- voor meer informatie kunt u bellen met Frank Slijper (050-3133247/06-28504778/frank@stopwapenhandel.org)

zondag 3 februari 2008

Het vrije Limburgse woord

Bij de Limburgse pers dreigen vijftien redacteuren ontslagen te worden. Te weinig abonnees voor beide kranten die qua nieuwsgaring een kopie van elkaar zijn. Waar slechts de lay-out het verschil maakt. Voor veel mensen is het abonnement op de krant te duur en via de gratis kranten nemen mensen het nieuws evengoed tot zich. In Limburg is een slecht klimaat voor een "kritische massa". Het opleidingsniveau is in de voormalige Oostelijke Mijnstreek laag, en vaak is eenoog dus koning.

Mensen volgen politiek niet of nauwelijks. Alleen wat op de televisie wordt vertoond slikt men voor zoete koek.
We leven in de tijd van "soundbytes". Korte statements. Geen nuances. In een dergelijk klimaat kan Wilders groot worden. Presentatie is belangrijker dan inhoud.

De gemeenteraden van de verschillende gemeenten wordt bevolkt door "bekende" stads-, en dorpsgenoten. Die vooral hun positie hebben te danken aan de plaatselijke sport-, en muziekverenigingen. Hier is op zich niks mis mee, maar het ontbreekt vaak aan visie en totaaloverzicht. Vooral lokale sentimenten voeren de boventoon.

We moeten groter denken om werkgelegenheid te scheppen én het probleem van de "versnelde ontgroening" en de "toenemende vergrijzing" het hoofd te kunnen bieden. Het "zwarte pieten" tussen Heerlen, Kerkrade, Landgraaf, Simpelveld en Brunssum is niet productief. Het schept chaos en verdeeldheid. De media en vooral de kranten kunnen een bastion zijn van kritiek op dit spel. Maar de mensen lezen minder en de artikelen die verschijnen hebben aan kwaliteit ingeboet.

De "versimpeling" is een feit. Misschien dat de krant ooit helemaal digitaal zal zijn. En men bezuinigt op het distributie-netwerk. Echter, een gedeelte van de bevolking zal deze slag niet meer kunnen maken. En een krant zal áltijd afhankelijk blijven van de adverteerders. Net zoals bepaalde weblogs: wat (bijvoorbeeld) niet in de Telegraaf kan, kan wél op deze weblogs.

Er is vaak sprake van misverstanden. Erik van Muiswinkel roept de Olympia-gangers op, om een statement te maken tegen de dictatuur in China. Het NOS-journaal interpreteert het echter als een oproep tot boycot van de Olympische Spelen. Nuance maakt het wezenlijke verschil. Politici en journalisten hebben te vaak een verborgen agenda.

Massacommunicatie is altijd een "hot issue" geweest. Lenin wist, dat een deel van zijn Communistische Revolutie eruit bestond, zijn mening wereldkundig te maken door middel van een krant (in het Rusland van 1900).
Déze (mijn eigen) weblog is ook "meningsvorming". Er bestaat geen neutraliteit in journalistiek of literatuur. Je bent vóór iets, of tégen iets.