Angst voor de psychiatrie

Studenten Verpleegkunde willen niet in de GGZ werken.
Uit de enquête (gehouden onder 100 studenten van Hogeschool In Holland) blijkt, dat studenten denken, dat communicatie met psychiatrische patiënten niet goed mogelijk is. Ook noemen ze psychiatrische patiënten agressief en onbetrouwbaar, en legden ze de verantwoordelijkheid voor de stoornis bij de cliënt zelf. Ze vonden de maatschappelijke waardering van het werk in de GGZ bovendien te laag. Sommigen twijfelden, of ze wel capabel zouden zijn om in de psychiatrie te werken.
Uit: "Spits" (07-11-2007)

Ikzelf ben ambtenaar en heb niet direct te maken met de psychiatrie. Maar ik betreur het, dat er zoveel vooroordelen zijn over dit (en aanverwante) beroep(en).
Bovendien bewonderde ik Prins Claus omwille van zijn openheid over zijn depressies. De genoemde vooroordelen zie en zag ik níet terug bij hem. Persoonlijk hoop ik ooit iets te kunnen doen voor deze categorie mensen. Alleen kost het tijd. Ik denk aan het in Kerkrade bekroonde "maatjes-project". Gewoon wat aanspraak bieden. Een luisterend oor zijn voor iemand. Ik hoop dat dit project nog veel navolging krijgt. Want mensen kunnen veel voor elkaar betekenen. Helaas weten we dit vaak nog niet eens…

Foto: © Sally

Yoga op snelheid

Dit is misschien wel de beste omschrijving van hardloop-wedstrijden op de lange afstand. Alleen tijd en regelmaat zijn van belang. Er wordt meestal eerder te snel gestart dan te langzaam.
Zélf loop ik niet of nauwelijks "op de klok". Ik probeer mijn snelheid op het gevoel te vinden. Mijn motto wat betreft dit thema: de laatste kilometer moet net zo snel gaan als de eerste.

Gisteren was mijn vedette op TV (bij het sportjournaal): Haile Gebresalassie. Hij twijfelt niet over zijn kracht, maar weet dat zijn tegenstanders sterk zijn.
Ethiopië kent veel sterren aan het hardloopfirmament. Gebresalassie ziet de 10 km niet veel minder zwaar dan de marathon in Peking. Wat betreft de marathon is híj heer en meester. Maar vanwege de luchtverontreiniging in Peking, in combinatie met zijn astma, durft hij het koningsnummer deze keer niet aan.
Sympathiek en ingetogen vertelt hij over zijn "weg naar Olympia". Een sportman in een kostuum. Hij heeft een imperium opgebouwd, waar 100 mensen hun brood mee verdienen. Hard werken is hem niet vreemd. Hij straalt discipline en rust uit. En doet me denken aan het aloude: "Regelmaat, Rust en Reinheid".

Foto: © Sally