dinsdag 10 maart 2009

Deformaties

Deformatie

Iedereen beïnvloedt iedereen. Je gezin, je familie, de stad en wijk waarin je woont. Maar ook de tijd waarin we leven. Het ongebreidelde feesten van sommigen is voorlopig voorbij. Geld is aanzienlijk minder voorhanden. AIDS zorgde voor een einde aan de decadentie in de homo én heterowereld. De kredietcrisis zorgt ervoor dat mensen hun relatie(s) misschien nog een kans geven. Ik hoop dat waarden als welzijn belangrijker worden dan welvaart.

Ik ben opgegroeid in een meelevend katholiek gezin. En ik voel nog steeds de verbondenheid met de katholieke kerk. Ben echter wars van de "politieke structuur" van deze kerk. Maar de kerkelijke gemeenschap heeft anderzijds ook een waarde. Ik hoop samen met mijn vriendin oud te worden. Natuurlijk lijkt het gras vaak groener aan de andere kant van de heuvel. Maar net zo vaak zie je pas achteraf wat voor "waardevols" je in eigen handen hebt.


Beroepsdeformatie

Waarschijnlijk hebben veel mensen daar ongemerkt last én lust van.
Thuis aangekomen heb ik, voordat ik ga eten, al mijn post doorgenomen. Hetgeen ik óók doe aan het begin van mijn werkdag. Tevens merk ik dat ik (vanuit mijn politieke interesses) bij het begin van een reclameblok op TV snel naar Teletekst pagina 101 zap. Om even het nieuws te kunnen lezen. Waarschijnlijk zullen mijn collega’s ook een soortgelijk gedrag vertonen, in relatie tot hun mailbox.

Een krantenabonnement vind ik nogal prijzig en zodoende lees ik de krant vaak in de bibliotheek en soms bij de friture en de Chinees. Veel leestijd heb ik in de trein. Daar heb ik al menig raadsstuk doorgenomen.

Waarschijnlijk zijn er véél meer deformaties, dan alleen de "beroepsdeformatie". Bijvoorbeeld: voetballiefhebbers die bij elk feestje (standaard) informeren naar de radio of de TV. Of mensen die alleen over hun werk kunnen praten en er 200% van overtuigd zijn dat "werkzoekenden" niks (of niks interessants) te vertellen hebben…

1 opmerking:

Conny Vos zei

Als de kredietcrisis een herwaardering van normen en waarden zou opleveren, zou ik dat zeer bijzonder vinden. Uit de Bijbelverhalen blijkt dat de mensen liever de God, in wie ze niet geloven, de schuld geven van hun ongeluk, dan dat ze teruggaan naar Hem en Zijn . Geloven is een persoonlijke relatie onderhouden met God, dat kun je doen in een katholieke kerk of in een evangelische beweging, maar als het vervalt in een dode religie, blijf dan maar liever op bed liggen.