Erotiek

Patrick Swayze versus Madonna
De seksualiteit spat van de televisie. Verleiding alom in het straatbeeld. Mensen zijn zich soms niet en soms erg bewust van hun aantrekkingskracht. Het spel van de verleiding. Ook deze wereld kent zijn iconen, zoals de onlangs overleden Patrick Swayze. Mijn vrouwelijke klasgenoten op de middelbare school dweepten met deze filmgod. Wij als pukkelige tienerjongens konden hier niet aan tippen bij onze vrouwelijke klasgenoten.
Vooral toen de film "Dirty Dancing" in 1987 een hit werd. Maar ook in "North & South" speelde Swayze de schitterende karakterrol van Orry Main. Unchained Melody (uit de film "Ghost") en pottenbakken zal nooit meer hetzelfde zijn.
Patrick was een solide man, die 34 jaar lang trouw was aan zijn vrouw. Zij was de inspiratie voor het nummer "She’s like the wind". Swayze stond symbool voor de man als trouwe metgezel.
Een tijdje later was er alweer een nieuwe ster aan het firmament: John Bon Jovi.

Mannen hadden het moeilijker om een sexy vrouw te kiezen als icoon. Vrouwen als Madonna waren net in opkomst.
Madonna. Een mystieke en exhibitionistische vrouw. Speelde met haar imago en veranderde steeds; de vlinder veranderde steeds van kleur. Van "onschuldig meisje" tot "vrijgevochten punk" en vervolgens tot de "lady of control" (de vrouw die alle regie in handen heeft). Ze balanceerde op de rand van decadentie en extravaganza. Porno als design.

Andere artiesten beschouwden eenzelfde soort decadentie en extravaganza als belediging of beschuldiging. Madonna zag het als compliment én handelsmerk. Met beelden van darkrooms in haar video’s ging Madonna dáár verder, waar controversiële vrouwen als Frida Kahlo stopten. De vrouw was nog nooit zo bewust van haar seksualiteit.