zaterdag 1 maart 2008

De waan van de dag én Racoon




In de trein terug naar huis, kwamen we tot de conclusie, hoe de waan van de dag ons bezig houdt. En vooral dat mensen zichzelf verwijten dat ze steeds de verkeerde keuze(s) maken.
"Had ik dat maar geweten toen ik achttien was", zegt de dertiger. De vijftiger stelt: "Had ik dat maar geweten, toen ik dertig was. Eigenlijk kunnen ze blij zijn, dat ze het nú weten.
In de financiële wereld zegt men altijd: "behaalde resultaten uit het verleden, bieden geen garantie voor de toekomst". Misschien moeten wij gewoon stellen: "opgelopen schade(n) uit het verleden, hoeven geen belemmering te zijn voor de toekomst".

Schrikkeldag (29 februari 2008)
Eens in de 4 jaar hebben we één dag extra in februari. Achter het Centraal Station te Amsterdam, staken we met het pontje over (over het IJ welteverstaan). Waar een fraai uitgedoste dame ons vroeg: "Wat wensen jullie je voor de toekomst?" De wens mocht ik op een kleurig A4-tje schrijven, om daarna vrolijk te wapperen in de wind. Net zoals een gebedsvlaggetje in Nepal. De boodschap zal de wereld in waaien. Mijn wens luidde: "Ik wens meer verdraagzaamheid én wereldvrede". Niet méér en zéker niet minder. Wij mensen zijn de sleutels tot de vrede.

Staand aan het water, dacht ik aan de toespraak van Jules Deelder tijdens de verjaardag van de Rotterdamse haven. Waarin hij stelde, dat de haven groter was dan de stad Rotterdam.
Hij verwees naar de onverdraagzaamheid in de stad, gevoed door het nieuwe elan van Wilders en Verdonk. Terwijl nationaliteit en achtergrond niets uitmaakt in de haven van Rotterdam. Als de handel maar klopt en iedereen zijn werk goed doet. Rotterdamse havenarbeiders weten het, als er in Singapore wordt gestaakt; dat heeft effect op hun werk. Soms steunen ze stakingen, want de strijd in den vreemde wordt gevoeld als hun eigen strijd.

Terug op perron 5. De dames en heren van de pers staan gereed voor "Racoon". Hun nieuwe CD zal gepresenteerd worden in de trein. Samen met de persmensen stappen ze in. Spelen vijf nummers in een overvolle coupé. Een glimp vang ik op… Maar er zijn teveel ruggen van journaille waar ik tegenaan kijk…
Op Utrecht Centraal wordt een mini-concert gehouden, ten overstaan van vele forenzen in de grote stationshal. Vooral de song: "Love you more", blijft in mijn verliefde oren hangen. De lente is zowat begonnen. Vriendinnetje is uitvoerig bezig met het fotograferen van de 4 heren van Racoon (zie hierboven het resultaat...). Ik ga zitten naast een Indiase Sikh, die zich naast een modieus (islamitisch) meisje heeft gedrapeerd. Misschien is in enkele harten de wereldvrede al begonnen…

Veel geloof, hoop en liefde toegewenst, en veel plezier bij het bekijken van de foto’s.

M.M.

P.S.: Deze prachtige foto's zijn gemaakt door mijn vriendin Sally (freelance fotografe).
Kijk voor méér Racoon-foto’s op http://zuidenwind.blogspot.com

Geen opmerkingen: