Manuscripta

De 2e editie van de Manuscripta in de Westergasfabriek te Amsterdam was een waardige aftrap van het boekenseizoen. Net zoals politici Prinsjesdag koesteren, zoeken uitgevers een moment om de nieuwste lectuur en literatuur wereldkundig te maken. Om in december te pieken.

De Manuscripta is vergelijkbaar met een literaire Uitmarkt. Er werden o.a. thrillers, romans, kinderboeken, psychologische beschouwingen en kookboeken gepresenteerd, waaronder "Koken met Karin". Persoonlijk had ik nog nooit van deze schrijf- en kooklustige dame gehoord.
Haar boek is gebaseerd op het koken met "kliekjes" óf met wat er nog in de koelkast staat. Hier, in ons bourgondische Limburg zullen er nooit veel "kliekjes" overblijven. Dit boek voorziet echter in een behoefte. De website van de schrijfster telt per maand heel wat bezoekers, die op zoek zijn naar een passend recept.

Ook radioman Frits Spits prees zijn pennevrucht aan. Zeer goed getimed, zoals het een radiomens betaamt, vertelde hij over zijn boek en las daar uit voor. Een radio-column in boekvorm.
Frits Ritmeester (alias Frits Spits) verdient dus dúbbel aan zijn radio-passie. Dit staaltje van creatieve recycling ken ik trouwens óók van Jules Deelder… Maar een kniesoor die daarop let.
Geboeid luister ik naar Frits Spits. Een gevoel van verlangen maakt zich meester van mij: ik wil óók de bühne op!

Het volgende programmapunt is een korte lezing van Bram Bakker. Psychiater en bekend van zijn bijdragen aan ‘Psychologie Magazine’ en ‘Het Gesprek’. Hij ziet een verband tussen sporten (bewegen) en het tegengaan en behandelen van depressies. Vervolgens stelt hij dat mensen zich beter gaan voelen door te bewegen, terwijl ze bij cognitieve therapie begrijpen wáár hun gevoelens vandaan komen, maar zich door deze inzichten niet béter voelen. Cognitieve therapie is dus niet altijd een wondermiddel! Bewegen en sporten richt zich voornamelijk op het gevoelcentrum van de mens: op het totaal uitschakelen van het ‘denken’.

Daarom opper ik tijdens het "vragenrondje" van Bram Bakker de suggestie, mensen uit de 2e Kamer te benaderen, zodat er meer aandacht wordt geschonken "Running Therapy".
Weer thuis, heb ik vol goede moed de SP fractie hierover gemaild. Wetend dat Agnes Kant, maar ook mensen als Gerda Verburg, Paul Rosenmöller regelmatig hun sneakers aantrekken om te trainen. Born to Run.

De reden voor mijn bezoek aan Manuscripta: ik ben dit jaar Kernjury-lid van de NS-Publieksprijs (http://www.nspublieksprijs.nl/). De kernjury bestaat uit 300 personen, en is in het leven geroepen om te voorkomen dat boeken gehypt worden door bepaalde websites, en dat de nieuwste Suske en Wiske bij wijze van spreken de winnaar van deze publieksprijs zou kunnen worden. Aldus Henk Kraima, directeur van CPNB (Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek).
Op de besloten bijeenkomst (zelfs de partners van de juryleden mochten niet mee naar binnen!) kreeg ik een aantal boeken overhandigd. De genomineerde auteurs vertelden honderduit over hun producten.

De NS-publieksprijs-genomineerden van dit jaar zijn: Kader Abdolah (De Koran en de Boodschapper), Maria Mosterd (Echte mannen eten geen kaas), Simone Vught (Blauw water), Arthur Japin (De overgave), Pim van Lommel (Eindeloos bewustzijn), Leon de Winter (Het recht op terugkeer).

Voortvarend ben ik ’s maandags aan de boekenberg begonnen.
Het boek van Maria Mosterd heeft me geschokt en de ogen geopend. Volgens mij een "absolute aanrader" voor agenten binnen de zedenpolitie. Macht en onmacht liggen dicht bij elkaar. Gruwelijke scènes die nog harder overkomen, als je beseft (leest) dat het een gewoon meisje is, dat pannenkoeken eten bij opa en oma een feest vindt. Anderzijds is ze ge-brainwashed en vertrouwt alleen haar loverboy/pooier. Misschien omdat de jongens rondom hem nóg harder lijken of omdat iedereen bang voor hem is.
Meisjes kunnen gemanipuleerd worden, doordat de loverboy hun een gevoel van zekerheid, liefde en geborgenheid geeft. Ze zien de pooier als een beschermer. Ook omdat hij allerlei mensen om haar heen heeft gepositioneerd. Tevens is zo’n meisje zowel slachtoffer als dader. Om status te verwerven en om niet het "slachtoffer" te zijn. Want (be)dreiging ligt altijd op de loer…

(wordt vervolgd…)

Foto's: © Sally