1 mei (1)

1 mei is voor veel Nederlanders niets anders dan de dag ná Koninginnedag. De lading die deze dag heeft in Turkije, Frankrijk of Duitsland heeft ie in Nederland niet. Net zoals bij kerkelijke feestdagen, is het voor de meeste mensen niets anders dan een vrije dag. Niet werken of lekker shoppen in Heerlen. Ik betreur de rellen zoals die in Berlijn en Hamburg waren dit jaar. Dit heeft immers niks met de arbeidersbeweging te doen.

Toch wil ik stilstaan bij arbeid & de arbeidersbeweging. Maastricht kent een traditie. Door de fabrieken van Regout was er al vroeg sprake van vakbonden en socialisme. De regio Kerkrade - Heerlen kende het een beetje vanuit de mijnindustrie & mijnwerkers.

Er zijn maar enkele mensen die hart hebben voor de maatschappelijke zaak. Dat er veel wetgeving rondom werk is gekomen, is de verdienste van mijn opa’s generatie. Dat waren de mensen die gevochten hebben voor betere en socialere wetgeving. Wíj moeten deze verworvenheden nu blijven koesteren en verdedigen. Want anders werken we weer tot 67 jaar. Terug bij af. En wat wordt dán het minimumloon?
Zoals in de jaren zestig de kerken leegliepen, zo lijkt het nu te gaan met de maatschappelijke betrokkenheid.

Goethe schreef in het verleden: "Werk, en de vreugde komt vanzelf". Hij heeft gelijk én ongelijk. In Nederland gaat de kredietcrisis waarschijnlijk aan je voorbij, als je je baan kunt behouden. Maar hierin zit tegelijkertijd ook het probléém voor vele mensen.