Boekrecensie

Recensie ‘Salto Mortale’ van Claire Polders

De roman "Salto Mortale", behandelt een modern en tevens klassiek thema. De achterflap formuleert het als volgt: "Een veelstemmige roman over moeders en dochters, over de angst voor de vrijheid en het verlangen naar onafhankelijkheid".

Als man is het soms moeilijk jezelf te verplaatsen in een vrouw. Met name in de verwachtingen die worden gesteld aan iemand als dochter zijnde. Maar beetje bij beetje lukte het me om mezelf met deze vrouwen te identificeren.

Het vijftal verschilt erg van elkaar. Zijn allen door een andere website en met andere verwachtingen naar dit vervallen kasteeltje gelokt. Alle vijf willen ze iets anders leren.

De mystiek van de plek houdt de vrouwen in zijn ban. Boodschappen op de muur vertellen, hoe ze het kasteel het beste kunnen restaureren. Maar durft men deze boodschappen ook te negeren?
Ook een gevonden dagboek, waarin de vorige bewoonster schrijft hoe ze de zekerheid van een huis dreigt te verliezen, speelt een grote rol.

De vrouwen zijn totaal geïsoleerd en tot elkaar veroordeeld. Vijf individuen, die uiteindelijk zichzelf her-ontdekken.
In eerste instantie wil men liever "oppervlakkig" blijven ten opzichte van elkaar, onder het motto: "Laat niet te veel van jezelf zien". Maar gaandeweg komt er meer openheid en vertellen ze elkaar hun dromen. Tot hun verbazing lijken ze méér op elkaar, dan ze eigenlijk hadden gedacht.

Het boek verloopt in het algemeen erg traag, maar geeft een goede en levensechte beschrijving van de vijf vrouwen. Persoonlijk lees ik liever verhalen die iets "sneller" zijn geschreven. Maar als je tot rust wilt komen, is dit een aanrader!