zaterdag 25 september 2010

De volks-tuin


In een stedelijk gebied zitten mensen vaak verlegen om "groen". Kerkrade is geen grote stad, maar in sommige wijken zijn de huizen érg dicht op elkaar gebouwd. Maar liefst 11% van de totale oppervlakte van de gemeente Kerkrade bestaat uit asfalt.
Bij de opkomst van de mijnbouw werd rekening gehouden met de behoefte aan een tuin (voor de mijnwerkers). In de late jaren zestig en vroege jaren zeventig daarentegen, wilde men véél mensen huisvesten op een kleine(re) oppervlakte (dus zónder tuin). De flats in Bleijerheide en Rolduckerveld-Chevremont waren een feit. Diezelfde flats staan momenteel op de nominatie om gesloopt te worden, omdat de Kerkraadse bevolking vergrijst en tevens krimpt.

Een tuin is voor veel mensen een verademing, een plek om tot rust te komen. Om de accu weer op te laden. Om te genieten van de rust en de natuur én je eigen groente en/of fruit te kweken.
In een volkstuintjes-complex hebben mensen bovendien meestal automatisch aanspraak van de buurman of buurvrouw. Bovendien schept het een band. Sociale rangen en standen en/of culturele verschillen vervagen. Of je nou werkzoekend, arbeidsongeschikt of ex-asielzoeker bent: niet de verschillen maar de gemeenschappelijke interessen worden benadrukt. Niet de hoogte van het salaris, maar wél hoe de komkommers en de paprika’s het "doen" is van belang voor de volkstuin-bezitter.
Kortom: een volkstuintje is dé manier om mensen ergens bij te betrekken.

Tegenwoordig wordt in Kerkrade het internet gebruikt, om oudere en gehandicapte medemensen te betrekken bij de (Kerkraadse) samenleving. Volgens mij is ook een volkstuintjes-complex een uitermate geschikte plek om andere mensen te ontmoeten. Mits er aan een aantal voorwaarden wordt voldaan (uiteraard).

Als je weet dat een doorsnee mens te weinig beweegt en te veel binnenzit (en daardoor lichamelijke en psychische klachten ontstaan), is het niet gek om lichamelijke beweging te stimuleren. Of het nou is d.m.v. het sponsoren van een atletiekwedstijd of volleybal-toernooi óf d.m.v. het "adopteren" van een volkstuintje.

Menig ziektekostenverzekeraar zou uiteindelijk stukken goedkoper uit zijn, als voor een aantal verzekerden een volkstuintje gehuurd zou worden, in plaats van deze mensen (al dan niet gedeeltelijk) dagbehandeling te bekostigen bij een instelling als "Mondriaan" (Heerlen) of Vincent van Gogh (Venray) en ze daar te laten "platspuiten".
En wat te denken van depressieve medemensen óf lichamelijk gehandicapten die de hele dag niets om handen hebben omdat ze maar geen betaald werk (kunnen) vinden? Of mensen die overspannen, opgebrand of anderszins "psychisch overbelast" zijn? Of mensen die om totaal andere redenen baat hebben bij het bezig zijn in een rustige, groene omgeving?!

Een gezond lichaam begint altijd met een gezonde geest. Voor iedereen!!!

1 opmerking:

AnneCreatief zei

een mooi stukje, past zeker bij het schilderij 'de moestuin'

Annemieke