zondag 28 maart 2010

Voorbereiding op de Kennedymars

Nog 1 week en dan is het paaszaterdag. Na 12 jaar wil ik weer eens de Kennedymars lopen. 80 km door het Limburgse laagland.
3 weken geleden heb ik (samen met mijn broer) de eerste "oefenwandeling" gelopen, van Heerlen naar Wittem. Gestart in Heerlen (Eikenderveld) en via Voerendaal, Klimmen, Ransdaal en Wijlre uiteindelijk ruim 4 uur later aangekomen op onze bestemming. Ons tempo zal tussen de 5 en 6 km/h zijn geweest (dus minimaal 17 km gelopen). Het Limburgse Heuvelland blijft venijnige bergjes hebben...

Voor mij was het de afsluiting van een drukke periode: de gemeenteraadsverkiezingen. Mijn partij (SP Kerkrade) stabiliseerde de zetel in de gemeenteraad die wij al hadden.
Enerzijds was de uitslag een teleurstelling, want er was veel tijd en energie gestoken in de campagne. Maar politiek is net zoals wandelen: het gaat vooral om uithoudingsvermogen. En onze boodschap zal iets langer nodig hebben, om mensen te bewegen op ons te stemmen. We zijn nou eenmaal geen populistische mooipraters, zoals andere partijen.

’s Ochtends was er nog een dun laagje sneeuw. Voor 5 maart was het eigenlijk veel te koud. De natuur lag zéker 2 weken achter op het gemiddelde weerbeeld. In Wittem aangekomen aten we een uitsmijter en dronken een kop koffie. Natuurlijk ook even een bezoekje gebracht aan de abdijkerk, om een kaarsje te branden. Want: dankbaar voor een goede lichamelijke gezondheid.

Onderweg zag je op straat nog allerlei resten van de lokale verkiezingscampagnes. Maar ook de totale uitgestorvenheid van de heuvelland-dorpjes viel mij op. 4 Maal zagen we de trein van Heerlen naar Maastricht voorbijracen. Vanuit Wittem is Maastricht nog maar 18 kilometer…

De terugweg ging via Eys en Simpelveld. Om 13.45 uur vertrokken we. Onderweg zag ik in Simpelveld de eerste sneeuwklokjes bloeien. Rond 16.00 uur was ik weer thuis. Dat wil zeggen dat ik de totale afstand in 8½ uur heb afgelegd. Met dien verstande, dat ik (vanaf het Roda-Stadion) richting Rolduckerveld (Kerkrade) liep, en mijn broer vanaf dit punt zijn reis vervolgde richting Heerlen.

In mijn hoofd voelde ik na thuiskomst een "meditatieve leegte". Een periode van geestelijke drukte kun je het beste afsluiten met lichamelijke activiteit, zoals sport. Het lichamelijke kan niet zonder het geestelijke…

Geen opmerkingen: