zaterdag 19 januari 2008

Eurode

Een Liechtenstein is Eurode nooit geworden

Zelf is ze eigenlijk een soort vleesgeworden Eurode: Duitse vader, Nederlandse moeder, gewoond in beide landen, gestudeerd en gewerkt in Nederland en Duitsland. Nas zes jaar van onderzoek promoveert Nicole Ehlers volgende week maandag aan de Radbouduniversiteit te Nijmegen op “de bi-nationale stad Eurode”, die Herzogenrath en Kerkrade sinds 1998 vormen. Graag had ze andere uitkomsten gezien over waar het allemaal toe heeft geleid. Want de samenwerking tussen beide steden (samen goed voor 100.000 inwoners) gaat haar aan het hart. Maar Eurode is - behoudens enkele uiterlijkheden zoals een bi-nationale Neustrasse/Nieuwstraat – niet het Liechtenstein geworden dat bestuurders zich er sinds begin jaren negentig bij hadden voorgesteld. ”Kwestie van geld en organisatie”, zegt Ehlers.
Op papier ziet het er allemaal mooi uit: 88% van de Kerkradenaren had volgens een enquête van Ehlers wel eens gehoord van Eurode; bij de inwoners van Herzogenrath lag dat percentage zelfs op 95%. Samenwerking tussen beide steden werd door de ondervraagden in even grote mate bejubeld en samenwerking vinden ze ook prima. “Ja” zegt 51,5% van de Kerkradenaren en 64% van de inwoners van Herzogenrath. “Je zou kunnen zeggen dat ze de Rijnlandse mentaliteit in elkaar waarderen”.

Maar het stichten van een stad gaat de inwoners van beide steden nog wat ver, al zegt een kwart van de inwoners van Herzogenrath daar volmondig “ja” op. Kerkradenaren zijn ook hier (17 procent), zoals over de hele linie, wat terughoudend als het gaat om de liefde voor Eurode.

Met de sluiting van het vriendschapsverbond in 1991, hoopten beide steden de historische band, maar óók de gezamenlijke concurrentiepositie te verstevigen en zich te onderscheiden van naburige steden in de strijd om Europese fondsen. En gezien de unieke ligging had het een unieke proeftuin kunnen worden voor de Europese Unie. In 1998 gaan ze tot de meest vergaande samenwerkingsvorm: die van een openbaar lichaam (de Stichting Eurode 2000+). De stichting heeft echter te weinig geld om te kunnen slagen. En ze slaan niet de brug naar jongeren. Het Eurode Business Center leidt niet tot verhoogde burger-betrokkenheid. “Zelfs een gezamenlijke kantine waar beide nationaliteiten elkaar zouden kunnen ontmoeten ontbreekt. Het EBC is nooit dat bruisende gebouw geworden” aldus Ehlers.

Het voorbeeld van een Nederlandse bouwonderneming die volgens Nederlandse bouwvoorschriften in Merkstein huizen mocht bouwen, vindt ze een succes, net zoals het hameren op een gemeenschappelijk verleden. Maar het project Eurobabel is daarentegen in haar ogen een gemiste kans. Op vier basisscholen hadden docenten uit de buurstad kinderen de buurtaal moeten bijbrengen. “Maar door geldgebrek en organisatorische problemen, is van het project niet meer overgebleven dan een cd-rom die op scholen kan worden ingezet”.

Uit: het Limburgs Dagblad, 20-11-2007 (geschreven door: Jos van den Camp)

Geen opmerkingen: