Binnenkort kunnen we in de bioscoop de documentaire “Sicko”, van regisseur Michael Moore bekijken. Na de 2 succesvolle documentaires “Bowling for Columbine” en “Fahrenheit 9/11” pakt hij uit met een andere nationale catastrofe in de VS: de gezondheidszorg. Neoliberalisme is een ziek systeem.
Toen het uitlekte dat Michael Moore een film ging maken over de Amerikaanse gezondheidszorg, werd als het ware een staat van beleg afgekondigd in de betreffende ondernemingen. Moore heeft ondertussen een reputatie opgebouwd om met allerlei stunts de machtigen der aarde met de nodige humor te kakken te zetten voor een breed publiek. De staat van beleg heeft kennelijk veel wel effect gehad: in de film is er nergens een fysieke confrontatie te zien tussen Moore en CEO’s of woordvoerders van de gezondheidsindustrie, wat eigenlijk toch het handelsmerk is van de kritische Amerikaan. Maar wees niet bevreesd: de film bevat andere stunts.
Waar gaat de film inhoudelijk over? De gezondheidszorg in de VS is in vergelijking met andere geïndustrialiseerde landen een regelrechte ramp. En uiteraard zit “Tricky Dick”, alias president Nixon er weer voor iets tussen zoals uit de film zal blijken. De documentaire gaat niet over de 47 miljoen Amerikanen die over geen enkele vorm van ziekteverzekering beschikken, maar over de rest die wel een verzekering heeft…... Het regelen van een verzekering is geen sinecure. Maar dat is nog maar het begin van de lijdensweg. Vanaf het moment dat de private ziektekostenverzekeringen moeten dokken in plaats van te ontvangen begint de ellende. De winsthonger van de verzekeringsmaatschappij zorgt voor absurde tot surrealistische situaties, waarvan Moore er verschillende ten tonele voert. De speelse manier waarop Moore de verhalen omkadert verzacht de feiten, maar ze blijven daarom niet minder wraakroepend: sommige getuigen hebben er letterlijk en figuurlijk bij ingeschoten:”profit kills”.
Enkele komische hoogtepunten zijn het versneld over het scherm rollen van de lijst (35 bladzijdes) met ziekten, die het afsluiten van een private ziekteverzekering onmogelijk maken. Op het bekende Star-Wars-deuntje. Uiteraard hoort ook een bezoek aan Guantanomo Bay (het Amerikaanse fort/gevangenis op Cubaanse bodem) thuis in de film. Dit is de enige plek in de VS, waar er universele, gratis gezondheidszorg is… Intussen worden vele reddingswerkers van 9/11 aan hun lot overgelaten! Hoe het bezoek verder verloopt zullen we hier niet verklappen.
Deze documentaire van Michael Moore heeft zoals zijn vorige films de verdienste om zaken aan de kaak te stellen, maar soms wordt er toch wat teveel met de (typisch Amerikaanse) moraliserende vinger gezwaaid. En zijn benadering van de “Europese gezondheidszorg” is alles behalve genuanceerd. Europa wordt voorgesteld als een oord van melk en honing. Waar het harde neoliberale beleid van de laatste jaren kennelijk maar een slechte droom lijkt te zijn. De “National Health Service” in het Verenigd Koninkrijk wordt de hemel ingeprezen, terwijl er geen week voorbij gaat zonder een actie in de NHS. Uiteraard veronderstelt satire een zekere vorm van overdrijving, maar de afbraak van de sociale zekerheid in Europa is volgens ons geen “kleine nuance”, zoals wij helaas ook in Nederland uit ervaring weten….
M.M.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten